Epilog

Jestem młody, bogaty, sławny i mogę mieć każdą laskę. Jestem piłkarzem najlepszego klubu na świecie o czym marzą miliony ludzi. Mam świetnych przyjaciół i setki panienek które zrobią wszystko, żebym zwrócił na nie uwagę. Przygody na jedną noc to moja codzienność. Nie dla mnie banały o miłości. Kwiatki, czekoladki i stały związek. Jestem wolnym duchem i żadna kobieta tego nie zmieni…

No….fakty troszkę się zmieniły.                                     

A więc poprawka. Oto ja. Neymar da Silva Santos Junior. Piłkarz najwspanialszego klubu. Ojciec dwójki dzieci i mąż najpiękniejszej kobiety na świecie. Jakim sposobem taki kobieciarz jak ja znalazł tę jedyną? Otóż pewna niezwykle pyskata, drobna dziewczyna znalazła się na mojej drodze. I to dosłownie drodze. Wyglądała niewinnie, na nieśmiałą dziewczynę, ale to były tylko pozory. Tak, pozory mylą i sam się o tym przekonałem. Ta drobna istota była uosobieniem wszystkich moich fantazji, doprowadzała mnie do szału ale jednocześnie nie dawała mi spokoju. Zajmowała moje myśli dzień i noc spędzając mi sen z powiek. Gdy pierwszy raz ją ujrzałem, miałem kompletny mętlik w głowie. Była niezwykle pyskata, niedostępna, ale przyciągała mnie do siebie niczym magnez. To była miłość od pierwszego wejrzenia. Tego dnia wiedziałem, że będzie moja, że będziemy razem. I proszę. Jesteśmy, kochamy się, mamy dwójkę wspaniałych dzieci. Mam wszystko! I niczego więcej nie potrzebuję. Czuje jej wspaniałe ciało przy sobie, słyszę śmiech dzieci i wiem ze to jest to.

Miłość. 

_________________________________________________________________________________

Hej wszystkim :*

Cóż..takim sposobem dotarliśmy do końca. Jest mi trochę przykro, że to już koniec tej historii jednak ostatnio coraz mniej osób zaczęło się pojawiać wiec stwierdziłam, że nie ma sensu na siłę go ciągnąć. Moje pierwsze opowiadanie dobiega końca ale to dopiero początek od dziś rusza blog o Victorze Valdesie na którym rozdział powinien się pojawić w ciągu kilku dni. A wiec zapraszam was wszystkich :)

Chciałabym też podziękować wszystkim czytającym a najbardziej tym komentującym. Wasze opinie są dla mnie bezcenne i widząc każdą z nich mam zapał do pisania i wielki uśmiech na twarzy. Więc chciałabym poprosić każdego kto przeczyta ten epilog o komentarz. Chce wiedzieć ile was tu jest i czy jest sens zaczynać Victora. Szczególne podziękowania dla mojej Minizy. To dzięki niej jest ten blog  i moim dwóm najwspanialszym Caroline i Ami Neymar za wielokrotną pomoc w pisaniu :) 

Oraz wam wszystkim za to, że czytacie i jesteście. 

Wielkie dzięki Kochani :*
P.S. Anonimowi podpisujcie się!:D